1. Ümidli, ümid edən.
□ Ümidvar etmək – bax ümidləndirmək.
Ümidvar olmaq – 1) ümid etmək, arxayın olmaq.
[Molla Xəlil] belə bir mübarizədən qalib çıxacağına ümidvar olsaydı, müəllimlə rəftarı tamamilə başqa tərzdə olardı.
[Nəbi:] Ölsəm də, oluram buna ümidvar; Analar minlərcə Nəbilər doğar. ;
2) etibar etmək, qızmaq, inanmaq, xatircəm olmaq.
[Qədir] ailəsini yalnız Nəsirə ümidvar olub gedə bilərdi.
2. Ümidvaram şəklində – xatircəməm, inanıram.
Məcnun dedi: – Mən fədayi-yarəm; Vəslinə onun ümidvarəm.
[Elçin:] …Ümidvaram ki, Sevinc çox gözəl usta olacaqdır.