ÜSLUBİYYAT

\[ər. “üslub” söz. cəmi\] сущ. стилистика (литературадин теорияда, литературадин эсердин чӀалан хсусиятар ва алатар чирдай хел; литературадин эсердин чӀалан хсусиятар ва алатар).
ÜSLUBİ
ÜSRƏT
OBASTAN VİKİ
Üslubiyyat (Azərbaycan Dili)
Üslub — dil vasitələrindən məqsədyönlü şəkildə istifadə üsuludur. Üslubları öyrənən dilçilik bölməsi üslubiyyat (stilistika) adlanır.Üslublar həm ümumi, ictimai baxımdan, həm də xüsusi, fərdi baxımdan üzünü göstərir. Birinci halda, yəni ümumi, ictimai məzmun daşıdıqda funksional üslublar ortaya çıxır. Funksional üslublar milli ictimai təfəkkürün müxtəlif sahələrini əhətə edir, buna görə də bir neçə növə bölünür. Funksional üslublar bütövlükdə ədəbi dili təşkil edir. Fərdi üslub xüsusi səciyyə daşıyır və əsasən, bir görkəmli şair və ya yazıçıya aid olur. Məsələn, Füzuli üslubu, Sabir üslubu və s. Fərdi üslub bədii üsiubda daha qabarıq şəkildə özünü göstərir. Fərdi üslub ayrı-ayrı sənətkarların ümumi dünyagörüşü, təfəkkürü ilə sıx bağlıdır. Ədəbi dilimizin tarixində Nəsimi üslubu, Füzuli üslubu, Sabir üslubu səciyyəvi xüsusiyyətləri ilə daha çox məşhur olan fərdi üslublardır.

Значение слова в других словарях

горко́м двадцатиле́тний загиба́ться искра́сить подме́нный попыта́ться прифасо́ниться раце́я сопротивля́ться экстенси́вный заты́лочный куве́йтка по мне́нию попусти́тельница прини́женность стра́вливать сцена́рный штрафова́ть чары ovolo second-run theatre shade tree wide-row бюрократия суданец