ÜZLÜ

sif.
1. Üzü, qaymağı yığılmamış. Üzlü süd. – Nənəm, a nazlı qoyun; Qırqovul gözlü qoyun; Pendiri kəsmə-kəsmə; Qatığı üzlü qoyun. (Sayaçı sözü).
2. Üz çəkilmiş, üzü olan. Üzlü döşək.
3. məc. Nadinc, dəcəl, sırtıq, həyasız.
[Pəri:] Əbdül! Axır vaxtlarda sən çox üzlü (z.) olmusan. C.Cabbarlı.
Salıb sındıranda xeyli qabqacaq; Deyərdin: – Uşağım üzlüdür, üzlü. S.Rüstəm.

Синонимы

  • ÜZLÜ yağlı (pendir)
  • ÜZLÜ sırtıq — həyasız — abırsız — ədəbsiz (adam)
  • ÜZLÜ nadinc — dəcəl — oynaq — şux — yüngül

Омонимы

  • ÜZLÜ ÜZLÜ I sif. Üzü qəşəng olan. Məni xəbər alsa gül üzlü canan; Salam deyərsiniz yara, buludlar (B.Azəroğlu)

Антонимы

  • ÜZLÜ ÜZLÜ – ASTARLI İki gün sonra Səadət xanımdan məktub aldım. Zərif kağız, göy astarlı paket, bənövşəyi mürəkkəb (Mir Cəlal); Kərim aynabənddəki taxtın ü
ÜZLƏŞMƏK
ÜZLÜK

Значение слова в других словарях

бомжева́ть зарозове́ть золотопромы́шленник на посту́ нау́ськиваться не по-и́х па́лех перелу́пливать протра́ливаться разжима́ние размалёвываться каба́тчица оха́иваться полувзво́д пороши́нка растли́ть сегреги́ровать литровать нумер culch cuspidate hyperalimentation Lucerne re-creative tenacula