Türk dillərində “əzab çəkmək”, “narahat olmaq”, “zəiflik” kimi bir neçə mənası mövcuddur. Sözün əsli əzilmək (parçalanmaq, dağılmaq) feili ilə bağlıdır, təhrif nəticəsində üzülmək formasına düşüb. M.Cuma yazır: Eşq əhlinin ağlı-kamalı olmaz, ah çəkməkdən günbəgün üzülər... Ayaz üzən çincar kimi bürüşər... Çox ehtimal ki, pozulmaq sözü də üzülmək kəlməsi ilə eyni kökə malik olub. Düşməni əzmək elə onu üzmək deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
гл. 1. гуждай аватун, такьатдай аватун, къуьгъуьл хьун, зайиф хьун, (азарлу хьуникди ва мс.); куьлягь хьун, пелеш хьун (гзаф галатуникди ва мс
Полностью »f. (paltar) user (s’) ; abîmer (s’) ; être délabré, -e, être ruiné, -e ; être détraqué, -e
Полностью »f. 1. (paltar) to be* torn, to be* worn out, (kitab və s.) to be* frayed, to wear* out; məc. to be* used up; d
Полностью »ÜZÜLMƏK I f. Zəifləmək. Sara xəstəlikdən üzülmüşdü. ÜZÜLMƏK II f. Aralı düşmək... Mən necə dərd çəkməyim, əlim yardan üzülür
Полностью »глаг. 1. слабеть, ослабевать, ослабеть (терять, потерять силы, становиться, стать слабым). Xəstəlikdən üzülmək ослабеть от болезни, qolları üzüldü рук
Полностью »f. 1. Xəstəlik, yorğunluq və s. nəticəsində gücdən düşmək, əldən düşmək, taqətdən düşmək, zəifləmək. Azarladım, ölmədim; üzüldüm, öldüm
Полностью »1. истрепаться, износиться; 2. мучиться, перемаяться, изводиться; 3. изнуряться, ослабеть, обессилеть;
Полностью »