ÜŞÜTMƏ
1. f.is. кил. üşütmək: 2. сущ. фул атун, фул акатун, зурзун.
сущ. от глаг. üşütmək, дрожь, озноб; canına üşütmə salmaq kimin заставить дрожать кого, заставить бояться пугаться; canına, vücuduna üşütmə düşdü весь
Полностью »1. “Üşütmək”dən f.is. 2. Titrətmə, vicvicə. Canıma üşütmə düşdü. – [Nemət] bir az dincəldikdən sonra bədəninə bir üşütmə gəldi ki, köynəyi tamamilə so
Полностью »