ŞAQQAŞAQ
təql. чӀакьракь, чӀвякьрякь, пӀакьракь (ттар ва я мс. кеврек затӀар хадамаз ва я сад-садахъ галукьдамаз акъатдай ван); // нареч. чӀвякьрякь ацалтна; швехъашвехъ.
I нареч. с шумом, с грохотом. Şaqqaşaq qaynamaq клокотать (кипеть с шумом); şaqqaşaq salmaq шуметь, грохотать II сущ
Полностью »təql. Ağac və s. kövrək şeylərin sınmasından və ya bir-birinə toxunmasından hasil olan səs. // zərf Şaqqıltı ilə
Полностью »