ŞİKAYƏTKAR

sif. [ ər. şikayət və fars. …kar] köhn. Şikayət edən, şikayətçi, şikayət mahiyyətində olan.
Şirəli dayısının şikayətkar danışığını eşidərkən təəccübləndi. M.Hüseyn.

// məc. Kədərli, yanıqlı, iniltili.
Qocanın otağından şikayətkar bir tar təranəsi gəldi. İ.Əfəndiyev.

ŞİKAYƏTÇİ
ŞİKAYƏTLƏNMƏ

Значение слова в других словарях