ŞÖHRƏTPƏRƏST

sif. [ ər. şöhrət və fars. …pərəst] Şöhrət düşkünü; vəzifə, fəxri mövqe, ad, vəzifə və s.-yə həddən artıq can atan; təkəbbürlü, lovğa. O çox şöhrətpərəst adamdır.
– Çox savadlı və çox bilikli, şöhrətpərəst, xudbin, hakimiyyət sevən oğrunun, həris və yalançının öhdəsindən gəlmək çox çətindir. M.İbrahimov.

Синонимы

  • ŞÖHRƏTPƏRƏST ŞÖHRƏTPƏRƏST (şöhrət düşkünü) O [Adilə], Camalın həmişə gücü çatmayan böyük şeylərdən yapışdığını və şöhrətpərəst olduğunu yaxşı bilirdi (Y
  • ŞÖHRƏTPƏRƏST məğrur — lovğa

Этимология

  • ŞÖHRƏTPƏRƏST Şöhrət ərəbcədir, pərəst farsca pərstidən (sevmək) məsdəri ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ŞÖHRƏTLİ
ŞÖHRƏTPƏRƏSTLİK

Значение слова в других словарях