ŞIRF

I
(Gədəbəy, Qazax, Şuşa, Tovuz)
1. birdən, qəfildən. – Oturmuşdux, Hasan şırf girdi içəri, gədəni vurdu qoltuğuna, getdi (Şuşa)
II
(Gədəbəy)
bax şırp II. – Şırf yaxcı adamdı Meyti, kim nə de:ir desiη