ŞƏKKAK

sif.is. [ ər. ] Hər şeyə şübhə edən, şübhə ilə baxan, heç şeyə inanmayan, şəkli. [Molla Kərim:] Dünyanın axırıdır.
Şəkkakə lənət, – deyə dışarı sıçradı. B.Talıblı.
[Nəcəfalı:] Şəkkakdır o, şəkkak.
Heç şeyə inanmır. B.Bayramov.
Belə olan təqdirdə o şəkkakları necə qandırasan ki, siz hələ birini görmüsünüz… S.Qədirzadə.

Этимология

  • ŞƏKKAK Ərəbcə şəkk sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ŞƏKK-ŞÜBHƏSİZ
ŞƏKKAKLIQ

Значение слова в других словарях