ŞƏNLİKSİZ

sif. Şənlik olmayan, çalçağırsız, sakit, süst.
[Mirzə Mahmud:] Mən də boynuburuq və peşman bir halda şənliksiz guşədə durub, aləmin böyük həngaməsinə tamaşa edirəm. Çəmənzəminli.

// Zərf mənasında. Məclis şənliksiz keçdi.
ŞƏNLİK-ŞADLIQ
ŞƏNÜ ŞÖVKƏT

Значение слова в других словарях