şərir
şərir
[ər.] сущ., прил. шер крар ийидай, иблис, фитнечи, чӀагълан, виже текъвер, пис (кас).
Полностью »I прил. злой (исполненный чувства недоброжелательства, враждебный, полный злобы, злости), зловредный, недобрый
Полностью »sif. və is. [ər.] Şər işlər görən, iblis, fəsadçı, dələduz, yaramaz, pis (adam). O səbəbə Xudayar bəy Zeynəbi boşamazdı ki, qorxurdu, şərir adamların
Полностью »