ƏFLATUNİ

sif. [ xüs.is. -dən] Sırf mənəvi xarakter daşıyan, qeyri-şəhvani. Əflatuni eşq (məhəbbət).
// Praktik məqsəd güdməyən, mücərrəd.
ƏFLATUN
ƏFRAD

Значение слова в других словарях