ƏLQİSSƏ

ara s. [ ər. ] klas. bax əlqərəz.
Əlqissə, vücudum oldu bərbad; Bir ləhzə fələkdən olmadım şad. Füzuli.
Əlqissə, çoxdu canını qurban edən, çocuq! Ey dilbəranə tərzdə cövlan edən çocuq! M.Ə.Sabir.

ƏLQƏRƏZ
ƏLQUŞU

Значение слова в других словарях