ƏTALƏTLİ

sif.
1. Hərəkətsiz, fəaliyyətsiz, süst; tənbəl.
[Uzundərə] əski Şərqin tələsmək bilməyən ətalətli ruhunu özündə saxladığı üçün maraqsız deyildi. S.Hüseyn.

2. fiz. Hərəkətdə olan cismin xarici təsir olmadan öz müntəzəm hərəkətini, sükunətdə olan cismin isə öz sükunətini saxlama xassəsi; inersiya. Ətalət qanunu.

Синонимы

  • ƏTALƏTLİ ətalətli bax süst
  • ƏTALƏTLİ hərəkətsiz — fəaliyyətsiz — süst — tənbəl
ƏTALƏT
ƏTBALA

Значение слова в других словарях