АБУРЛУВАЛ

сущ.; -или. -иле; -ер, -ери, -ера абурлу лишанар авай гьал. Гьар са инсандин я абурлувал, Хъсанвал авун - замин кьисасдин. Б. С. Хас я инсандиз Лезги халкьдин абурлувал Бес тарихда тушир хьи мах. Ф. Н. ЦӀекӀуьд лагьай падеж.

АБУРЛУ
АБУРЛУВИЛЕЛДИ

Значение слова в других словарях