АЛАФ

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра гьайванриз набататрин ем. Эмина вун туна течиз, Авачир алафар гуз хуьз. Е. Э. Яру яц. Вуна чӀуру план чӀугун, Гьайванарин алафар кун - Гьинай атана ваз а закун? С. С. Хва кьей кас. Йикъа пудра малдиз алаф кутада. А. Ф. КьатӀ-кьатӀ авур зунжурар. Женгчийриз недай- хъвадай суьрсет, балкӀанриз алафар гьазурнавай. А. А. И мам Ярагъ Мегьамед. Мал-къара хуьз, алаф, яд гуз, Чубанриз гьич авач кьарай. И. И. Кьуьд. Абурухь галаз санал чун фермадин гьаятриз, тевлейриз, алаф, ярма, кьалар хуьзвай чкайриз килигна. К, 1982, 26.ӀӀ.

АЛАТУН
АЛАХ:

Значение слова в других словарях