прил. бахт авачир. # ~ аял, ~ уьмуьр, ~ девир. Антоним: бахтлу.
* бахтсуз авун гл., ни вуж бахт авачир гьалдиз гъун. Дердини кьей дидеди вичин авай са рушни бахтсуз авуна. Р. Гила рикӀел хкваш, Иса, Вуна зазни кьур са кьиса, свасвиле вахчуда лугьуз, АвунайтӀа зун гьикӀ бахтсуз. - Эхь, дуст кас, зун я рекетир, Хиве кьуна ада эхир. Ш. Ю. «Кукудин къимет». \[ Селим \]. Али стха, Андрианна бахтсуз ийидай ихтияр чаз авач. Н. И. Гьакимрин папар.
* бахтсуз хьайи \[ диде \]. дишегьлийрин экъуьгъун. Лал хьухь, бахтсуз хьайи вах! Вуна къуншияр кӀватӀда! Вуна вири хуьр чал хъуьруьрда... А. Къ. Хукац-Ханум.
* бахтсуз хьун гл., вуж бахт авачир гьалдиз атун. Багълу я чи пенжер, дакӀар, Басир ажуз хсусан тӀвар, И багъри рикӀ я хьи кукӀвар, Бахтсуз хьайи кьван аку тӀун. М. А. Мегер гужар хьанан тӀимил. Чун гьакӀани бахтсуз хьанвайди бес я! А. С. Гуьрчегвилиз килигна паб гъайиди Бахтсуз жеда. И. Гь. Саяд.