БАЯН

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра чӀалан уьлчмедин мана-метлеб. Ктабдик кутунвай цӀийи гафарихь баянар авачир. Р.

* баян(ар) гун гл., ни хьанвай кардин мана ачухарун. Серебрякова вичин тӀварцӀиз баян гуниз килигна, Къазимегъамедани адалай чешне къачуна. А. А. Лезгияр, - Валлагь, Аким стха, истиканри къазвачир! -баян гана Селмината. А. Сайд. «Алад, ваз югъур хьурай!»

БАЯД
БАЯН

Значение слова в других словарях