туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) къалмакъал гвачир, секин, дугъри кас. Шумудни са бейниван Авай эхир фагьумиз. Е. Э. Дуьньядиз. Хьана Мажнум хьиз фукъара, Амукьна бейниван, наиб. Е. Э. Наиб Гьасаназ. Вири Дуьньяда анжах са инсан Акьулдин сагьиб я, эй бейниван. А. М. Кац, аслан ва инсан. - Гьелбетда, силисчийривни тапанчияр вугун лазим я, амма абур дудудркъулийрин гъиле гьатайла, абурай акъатзавай гуьллеярни тахсир квачир бейниванрин кьиле акьадай дуьшуьшар кими туш. Я. Къафаров. "Машаллагь, машаллагь". 2) кесиб кас. - Я бейниван, тамуз финалди са тӀуб хьтин вавай вуч жеда? 3. Э. Куьгьне кавхаяр пӀуртӀ. 3) дуьньядин гъавурда авачирди. Бейниван хьиз къалурмир жув. Ас. М. Гъезелар. \[Чубан гада\]. Бейниван зун... Вучиз зун икьван буьркьуь хьанайтӀа? А. Къ. Хукац-Ханум.