БУНТЧИ

сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра бунтунин иштаракчи. 30 - йисара Кьасумахуьрел бунтар къарагъайла, райондин коммунистрин са пай бунтчийрин аксиниз къарагъна. ЛГ, 1994, 27. V. Бунтчийрин фикир сифте нубатда дустагъда авай чпин сирдашар азад хъувун я. Гь. Къ. Четин бахт.

БУНТ
БУР