БУФЕТЧИ

|| БУФЕТЧИК рах. сущ.; -ди, -да; -яр || ар, -йри || ри, -йра || ра 1) буфетдин иеси; 2) буфетда кӀвалахзавайди. - Чун яркӀар я. Чаз къайгъу амайди туш... Цуз, яда-а! - бурма чӀарар авай буфетчидихъ элкъвена ам. - Я йифиз рекьида, я юкъуз. М. Садикь. Дуст. - Дуьз гафуниз дуьз лагьана кӀанда, - адан гафарал къул чӀугуна буфетчикди. - Рекьиз хьайитӀа, лагь, хъвана кьванни кьирай. М. Садикь. Дуст.

БУФЕТ
БУФЕТЧИВАЛ

Значение слова в других словарях