сов. 1. çıxartmaq, burub çıxartmaq, qanırıb çıxartmaq; выворотил куст с корнем kolu qanırıb kökü ilə birlikdə çıxartdı; 2. çevirmək, döndərmək, tərsinə çevirmək.
сов. 1. çıxartmaq, burub çıxartmaq, qanırıb çıxartmaq; выворотил куст с корнем kolu qanırıb kökü ilə birlikdə çıxartdı; 2. çevirmək, döndərmək, tərsinə çevirmək.
-рочу, -ротишь; вывороченный; -чен, -а, -о; св.; разг. см. тж. выворачивать, выворачиваться, выворачивание 1) а) кого-что = вывернуть 1), 2), 3), 4), 5) Выворотить столб. Выворотить карманы перед кем-
Полностью »