ЗАВАЛ

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) кьиникь, телеф хьунухь. Дуьньяда инсан жедани Ажал, завал, агъри авачир? Е. Э. Дуьньядиз. Кьве сеферда дуьньядиз экъечӀай гъайван! Вун мичӀивиляй, завалдикай хкатна, экуь дуьньядиз экъечӀ хъувуна. А. Сайд. Хайи гичин. 2) зиян, хата-бала. Акьул тушни бес инсан Завалрикай хуьдайди. X. Т. Сунани Къурбан. Хъсан уьмуьрдихъ авай чи умударни артух хьанай, амма чи кьилел маса завал атана. ЛГ, 1996, 6. XӀӀ.

ЗА
ЗАВАЛЛУ

Значение слова в других словарях