ЗАТЕЙНИК

разг. 1. кьуьруькчи, машгъулатчи; машгъулатар акъуддай кас. 2. затейник (массайрин машгъулатрин, къугъунрин кьил кутадай, къугъунар, машгъулатар къундармишдай, тешкил ийидай кас).
ЗАТЕЙЛИВЫЙ
ЗАТЕКАТЬ

Значение слова в других словарях