ИЗБЕГАТЬ

ИЗБЕ́ГАТЬ

сов. gəzmək, dolaşmaq, gəzib dolaşmaq, ayaqdan salmaq; избегал весь город bütün şəhəri gəzdim (gəzib dolaşdım, ayaqdan saldım).

ИЗБЕГА́ТЬ

несов. 1. bax избежать; 2. çəkinmək, qaçınmaq, özünü gözləmək, uzaqlaşmaq, kənar gəzmək; я избегаю встреч с ними mən onlarla görüşməkdən çəkinirəm.

ИЗБАЧ
ИЗБЕГАТЬСЯ

Значение слова в других словарях