ж inversiya (1. dilç., ədəb. qrammatik hadisə və ya stilistik üsul olaraq, cümlədə sözlərin yer dəyişməsi; 2. kim. mürəkkəb şəkərlərin sadə şəkərlərə parçalanması, çevrilməsi).
ж inversiya (1. dilç., ədəb. qrammatik hadisə və ya stilistik üsul olaraq, cümlədə sözlərin yer dəyişməsi; 2. kim. mürəkkəb şəkərlərin sadə şəkərlərə parçalanması, çevrilməsi).
инверсия (предложениеда гафарин адетдин чка дегишрун, мес. «билбил гьарайиз кIвачин я» лугьудай чкадал: «гьарайиз я кIвачин билбил»)
Полностью »-и; ж. (лат. inversio - перестановка) см. тж. инверсионный Изменение нормального положения элементов, расположение их в обратном порядке. Инверсия в словорасположении (лингв., лит.; изменение порядка
Полностью »