КЪАКЪУДУН

гл.; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; къакъуд авун, къакъуд тавун, къакъуд тахвун, къакъуд хъийимир 1) ни вуч алай чкадилай алудун, масанихъ авун. - Валлагь, Селим буба, чаз гишинвал авач, - чантадал гъил эцигна кьакъудна колхоздин чӀехида. Б. Гь. Заз эвера. - Инани ийидай крар ацӀанва, - рахазвайда жегьилдин къуьнелай къакъудай гъилелди яйлах къалурна. Б. Гь. Заз эвера. 2) ни вуч нивай са вуч ятӀани амачир гьалдиз гъун. Гила абурун мурад масад тир: жуьрэтлу инсанар яшамиш хьайи чилин гуьзелвал къакъудун, адан няметар барбатӀун. 3. Гь. Лезгийрин риваят.... чарадан зегьметда нефс турбурал, инсанривай азадвал къакъудиз кӀан хьайибурал чинеругринни лекьерин лужари гъужумзавай ва ягъиз вилер акъудзавай. 3. Гь. Лезгийрин Риваят. 3) кикӀизвайбур сад-садавай чара авун.

* кьил къакъудун.

КЪАКЪРАЧИ
КЪАКЪУДУН

Значение слова в других словарях