КЪАЛУН

рах., гл., ни вуж-вуч; -уда, -ана; -уз, -узва; -а, -ун, -урай, -умир 1) вилериз аквадайвал авун. Етим Эминаз-мубталадиз Ви сад тирвилин нур къала дуьз... Е. Э. Нефсиниз. Жагъич жал рехъ рикӀ кьве падна къалудай. Е. Э. КӀандач рекьиз гафар амаз лугьудай. Виниз ая, Тамам къала гардан, алагуьзли. Е. Э. Алагуьзлидиз. 2) лугьун. Низ амукьна и дуьнья, бес, заз къала? Е. Э. Дуьнья, гьей. Зи меслягьат кӀанибуруз за меслягьат къалузава. Е. Э. Дуст Ягьиядиз. Эвел кьиляй пара регьят Къалуд ваз рекьер къавумди. С. С. Заз чида Куьредин адетар.

КЪАЛУМУН
КЪАЛУН

Значение слова в других словарях