КЪАФУН

фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра фахъ галаз недай чӀем квай затӀ (къайгъанах, дуьдгъвер, чӀем, мукаш ва мсб) - Гьабурув, ваз кӀан хьайитӀа, фуни гва, къафунни гва, костюмарни гва, машинни гва вири гва. Б. Гь. Заз эвера. - Неъ, дустар, неъ, - Чигали вичи гъайи къафун ибуруз кьванни бегенмиш хьунал шад тир. Б. Гь. Заз эвера. Ам, хкай фарни къафунар, стхайри хьиз, пайна, абур гьа никӀин къерехдив еке къванцин пуна куьгьне векьерал, вичин хайи югъ гьа иесидизни чин тийизмай кавалдик акахьна, ксузва. М. Б. Балаш бубадин азан.

* жунгавдин къафун.

КЪАТУХ
КЪАХ

Значение слова в других словарях