прил. 1) чӀурувал квачир, хийирдин. Зи къени кар чӀур хьайила, ХупӀ жедачни шад къарияр. Е. Э. Фитнекар кьарийриз. Фикир ая жуважувак, Ви писвилиз амач хьи шак, Рахун къени, ви мез михьи, пак, рикӀин къеняй пис хъсан туш. С. С. Хъсан туш. \[Шофер\]. Вуч чӀуру кас тушни вун! \[Къаравили\]. ЧӀуру ваъ, бубад хва, къени кас. За ви хийир патал лугьузва. Н. И. Гьакимрин папар. Синонимар: зериф, михьи, пак, саф. 2) къени авунвай. # ~ ичер, ~ чуьхверар. Антоним: чӀуру. * кӀвал къени хьайиди!
* къени авун гл., ни вуч кьайдадик кутун. - Зи кӀвал чӀур хьанва, ам гьикӀ къени хъийидатӀа, заз чидач. 3 Э Арифдиз ишара.
* къени кал сущ. нек гузвай кал. Антоним: чӀуру кал.
* къени къуш сущ. кӀвалин кьуш.
* къени къуьл хътин прил. лап къени, са рехнени квачир.
* къени хеб сущ. нек гузвай хеб Антоним: чӀуру хеб.
* къени хьун гл., 1) вуж хъсан хесетар акатун. 2) вуч чӀуру гьалдай акъатун. Йисар физва, уьлкве гужлу, къени жез... Къ. Р. Самур вацӀал