м 1. dəfnə ağacı; 2. только мн. лавры dəfnə çələngi, dəfnə budağı (qalibiyyət, şöhrət, mükafat simvolu); 3. только мн. лавры şöhrət, müvəffəqiyyət, müzəffəriyyət; ◊ пожинать лавры müvəffəqiyyətin səmərəsini görmək, şöhrət qazanmaq; почить на лаврах arxayın olmaq; лавры чьи не дают спать paxıllığından partlayır, acıq çəkir.
урус, сущ.; -ди, -да: -ар, -ари, -ара гьамиша къацу ва хъсан ни къведай пешер алай тар. * лаврдин (лавровый) пешер сущ
Полностью »лавр (гьамиша къацу пешер алай, хъсан ни къведай са ттар). ♦ лавры мн. 1) лавр ттаран хилер ва я пешер; гьабрукай расай элкъвей сирих хьтинди; та
Полностью »-а; м. (лат. laurus) см. тж. лавровый, лавровый 1) Южное вечнозелёное дерево или кустарник, пахучие листья которого употребляются как приправа к пище. 2) обычно мн.: лавры, -ов. Венок из ветвей этого
Полностью »