МАНИЧИ

цӀ, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра Къекъуьгъ вири патара, Маничияр жагъура. М. Б. Дидедин бурж. Кьве чӀалал - ингилис ва урус чӀаларал - манияр лугьузвай Гуьлнара алай вахтундин Америкадин виридалайни хъсан маничийрикай сад я. "Самур" газ., 2002, 21. VӀ. Синоним: манидар.

МАНИЙВАЛУН
МАНСУР

Значение слова в других словарях