МУКӀРАТӀ

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра тӀупӀар твадай уьнуьгар хьтин тумар квай, юкьвалай винтиналди галкӀурнавай чукӀулрикай ибарат тир атӀудай алат. # ~ къачун, ~ вугун, еке ~, дерзичидин ~, ~далди атӀун. Рушани, гада ахварал фейила, мукӀратӀдалди адан спелрин эрчӀи хел атана. Ф. Халуни хтул, Сефербегаз абуру, ада вичин чуруяр, спелар мукӀратӀдалди кьуниз, кьилни твана какадин хъире хьиз авуниз ва вичин яцӀу ягълуди кьунавай кӀурт гадаруниз килигна, «туьлек авур кац» лугьузвайди тир А. Ф. Газет.

МУКӀАТӀ
МУКӀУР

Значение слова в других словарях