НАВАЛИТЬ
1. эцигун. 2. вигьин. 3. гзаф къун (жив). 4. кIватI хьун, туькуьлмиш хьун.
сов. 1. üstünə qoymaq, üstünə yığmaq, yükləmək; qalamaq; навалить один мешок на другой kisələri bir-birinin üstünə qoymaq (yığmaq); 2
Полностью »1. Üstünə qoymaq, üstünə yığmaq, yükləmək, qalamaq; 2. Töküb-töküşdürmək, bir-birinin üstünə tökmək, necə gəldi yığmaq,
Полностью »-валю, -валишь; наваленный; -лен, -а, -о; св. см. тж. наваливать, наваливаться, наваливание, навалка 1) что и чего на кого-что С усилием положить (что-л. тяжёлое, громоздкое и т.п.) поверх чего-л. Нав
Полностью »