прил. 1. misilsiz, tayı-bərabəri olmayan, ən mükəmməl; 2. son dərəcə, olmazın dərəcədə, ifrat (dərəcədə) təzahür edən.
прил. 1. misilsiz, tayı-bərabəri olmayan, ən mükəmməl; 2. son dərəcə, olmazın dərəcədə, ifrat (dərəcədə) təzahür edən.
-ая, -ое. см. тж. непревзойдённо, непревзойдённость 1) Самый совершенный, исключительный в каком-л. отношении, в чём-л. Непревзойдённый мастер акварели. Непревзойдённый образец, результат. Непревзойдё
Полностью »