ср 1. мн. нет ittiham etmə (edilmə), təqsirləndir(il)mə; ittiham; 2. hüq. ittihamnamə, təqsimamə; 3. hüq. ittihamçı, ittihamçı tərəf.
ср 1. мн. нет ittiham etmə (edilmə), təqsirləndir(il)mə; ittiham; 2. hüq. ittihamnamə, təqsimamə; 3. hüq. ittihamçı, ittihamçı tərəf.
1. см. обвинять. 2. тахсир. 3. тахсирлувилин къарар. 4. тахсирлу ийизвай пад (вичи масад)
Полностью »ittiham etmə, taqsırlandırma, ittiham, ittihamnamə, ittihamçı, ittihamçı tərəf
Полностью »-я; ср. см. тж. обвинительный 1) к обвинить - обвинять; признание кого-л. виновным. Обвинение в убийстве. Выдвигать обвинение против кого-л. Возводить на кого-л. обвинение. Предъявлять обвинение кому-
Полностью »