ОНЕМЕТЬ

сов. 1. lal olmaq, dili tutulmaq, nitqini itirmək, nitqi qurumaq; онеметь от страха qorxudan dili tutulmaq (nitqi qurumaq); 2. keyləşmək, keyimək; пальцы ног онемели ayaq barmaqlarım keyləşib (keyiyib).

ОНЕМЕНИЕ
ОНЕМЕЧЕНИЕ

Значение слова в других словарях