м 1. qaytarma, geri oturtma, dəf etmə, püskürtmə; 2. siqnal (geri çəkilmə və ya "təhlükə bitdi”, “iş qurtardı”, “yatmaq vaxtıdır” siqnalı); отбой воздушной тревоги “hava təhlükəsi keçdi” siqnalı; 3. xüs. otboy (telefonla danışıb qurtardıqdan sonra dəstəyi yerindən asma); ◊ бить отбой əvvəlki qərarından, fikrindən qaçmaq; отбою нет macal yoxdur.
отбой (1. са кар, дяведин гьерекат куьтягь хьуникай, мес. зуьрне ягъуналди ва я далдам гатуналди хабар гудай сигнал, ишара
Полностью »1. Qaytarma, geri oturtma, dəf etmə, püskürtmə; 2. Siqnal; 3. Xüs. Otboy (telefonda)
Полностью »-я; м. см. тж. отбойный 1) спец. к отбить - отбивать 1), 2), 6), 9) Отбой мяча. Отбой атаки. Отбой сабли, косы. Отбой такта. Отбой склянок (на корабле). 2) а) Звуковой сигнал, возвещающий о прекращени
Полностью »