ПАР

ПАР I

м (мн. пары) buxar, buğ; ◊ на всех парах sürətlə, çox iti; ildırım kimi; задать пару danlamaq, söymək; с лёгким паром! səhhət-vücud!, səhhətlər olsun!; həmişə təmizlikdə! быть под парами yola düşməyə hazır olmaq (parovoz, paroxod haqqında); поддать пару bax поддавать.

ПАР II

м (мн. пари) k. t. herik; пар поздний körpə herik.

ПАПЬЕ-МАШЕ
ПАРА

Значение слова в других словарях