ПИК I
м coğr. pik (dağın şiş təpəsi, zirvəsi).
ПИК II
м xüs. pik (bir işin ən qızğın, ən gərgin vaxtı); часы пик в работе транспорта nəqliyyat işinin ən qızğın vaxtı.
ПИК I
м coğr. pik (dağın şiş təpəsi, zirvəsi).
ПИК II
м xüs. pik (bir işin ən qızğın, ən gərgin vaxtı); часы пик в работе транспорта nəqliyyat işinin ən qızğın vaxtı.
-а; м. см. тж. пиковый 1) Остроконечная горная вершина или высшая точка горной вершины вообще. Пик Ленина. Пик Победы. Конический пик. Снежный пик. Достичь пика горы. Водрузить флаг на пике горного ма
Полностью »