сов. 1. əsmək, əsməyə başlamaq (külək); 2. üfləmək, üfürmək, püfləmək (bir az).
сов. 1. əsmək, əsməyə başlamaq (külək); 2. üfləmək, üfürmək, püfləmək (bir az).
-дую, -дуешь; св. 1) а) начать дуть 1), 2); повеять. Подул холодный ветер. б) лекс., безл. Подуло холодом, свежестью. 2) некоторое время дуть 1), 2) Подуть на ложку, чтобы не обжечься. Подуть на печён
Полностью »