м 1. əlavə; 2. üstəlik; 3. anat. əlavə çıxıntı, artım, törəmə; 4. av. dirijablın korpusundan xaricə çıxan hissəsi.
м 1. əlavə; 2. üstəlik; 3. anat. əlavə çıxıntı, artım, törəmə; 4. av. dirijablın korpusundan xaricə çıxan hissəsi.
-тка; м. см. тж. придаточный, придаточное 1) Дополнение к чему-л., не имеющее самостоятельного значения. Ненужный придаток. Существовать в виде придатка. 2) спец. Название некоторых образований в живо
Полностью »