сов. dan. 1. kef çəkmək, eyş-işrətlə məşğul olmaq; 2. kefə xərcləmək, kefə qoymaq; он прокутил все свои деньги o bütün pullarını kefə qoydu.
сов. dan. 1. kef çəkmək, eyş-işrətlə məşğul olmaq; 2. kefə xərcləmək, kefə qoymaq; он прокутил все свои деньги o bütün pullarını kefə qoydu.
-кучу, -кутишь; прокученный; -чен, -а, -о; св. см. тж. прокучивать, прокучиваться 1) что Истратить на кутёж (кутежи). Прокутить все деньги. Прокутить наследство. Прокутить сто рублей в ресторане. 2) П
Полностью »