сов. и однокр. 1. dartmaq; рвануть за ворот yaxasından dartmaq; 2. birdən çəkinək, birdən götürülmək (at); 3. birdən qopmaq (başlamaq); рванул ветер birdən külək qopdu; 4. çırpışdırmaq, qopartmaq.
сов. и однокр. 1. dartmaq; рвануть за ворот yaxasından dartmaq; 2. birdən çəkinək, birdən götürülmək (at); 3. birdən qopmaq (başlamaq); рванул ветер birdən külək qopdu; 4. çırpışdırmaq, qopartmaq.
садлагьана акъажун; хъуткьунрун, хъуткьунарна ялун; он рванул меня за рукав ада зи хел кьуна хъукьунарна
Полностью »1. dartmaq; 2. birdən çəkmək, birdən götürülmək; 3. birdən qopmaq; 4. çırpışdırmaq, qopartmaq
Полностью »I см. рвать I II -ну, -нёшь; св. 1) однокр. к рвать 1), 3), 5) Рвануть бинт. Рвануть на себе рубаху. Рвануть бутерброд из рук. Звуки рванули воздух (громко раздались). Рвануть изрядный куш. 2) а) кого
Полностью »