м (мн. рубцы) 1. yara yeri (dəridə); 2. bıçaq yeri, keşik yeri; kərtik, çərtik, yarıq, çapıq, kəsik; 3. kənar, qıraq; 4. tikiş yeri, sırıq (paltarda) 5. anat. işkənbə, birinci mədə (gövşəyən heyvanlarda); 6. heyvan qarnından bişirilən yemək.
м (мн. рубцы) 1. yara yeri (dəridə); 2. bıçaq yeri, keşik yeri; kərtik, çərtik, yarıq, çapıq, kəsik; 3. kənar, qıraq; 4. tikiş yeri, sırıq (paltarda) 5. anat. işkənbə, birinci mədə (gövşəyən heyvanlarda); 6. heyvan qarnından bişirilən yemək.
1. рув, кьацI, лишан (сагъ хьайи хирен). 2. алчудрай къерехдин цвал, цвалин рув. 3. малдин руфунин сифте пай (сифте хуьрек фидай пай)
Полностью »I -бца; м. см. тж. рубчик, рубцовый 1) Плотное образование из соединительной ткани на теле - след от зажившей раны; шрам. Широкий рубец. Красный рубец на руке. Рубец от ожога. Послеоперационный рубец.
Полностью »