м xüs. 1. kəlləpaça, başayaq; içalat; 2. xəzil; 3. atın öz yerişini çaşdırması (çaparkən); 4. tərpənib yerini dəyişmə (nişangah və s. haqqında); dayanma, ara vermə, durma, fasilə (mühərrikdə, ürəyin fəaliyyətində və s. ).
м xüs. 1. kəlləpaça, başayaq; içalat; 2. xəzil; 3. atın öz yerişini çaşdırması (çaparkən); 4. tərpənib yerini dəyişmə (nişangah və s. haqqında); dayanma, ara vermə, durma, fasilə (mühərrikdə, ürəyin fəaliyyətində və s. ).
сбоя; мн. - сбои, сбоёв; м. см. тж. сбойный 1) спец. к сбить 3) и сбиться 1) Сбой пил. Сбой концов рельса. Сбой ткацкого рисунка. 2) спец. и разг. Перебой в движении, работе, действии. (о приборах, ме
Полностью »