м dilç. sintaqma (1. təyinedici elementlə təyin olunan elementin birləşməsindən ibarət söz və söz hissələri birləşməsi; məs., ruscada везущий воду - водовоз; 2. söz və ya söz qrupu).
м dilç. sintaqma (1. təyinedici elementlə təyin olunan elementin birləşməsindən ibarət söz və söz hissələri birləşməsi; məs., ruscada везущий воду - водовоз; 2. söz və ya söz qrupu).
-ы; ж. (от греч. sýntagma - соединённое); лингв. Словосочетание, представляющее собой цельную синтаксическую интонационно-смысловую единицу. Типы синтагм. Элементы синтагмы сочетаются по определённым
Полностью »