СПОР
1. гьуьжет. 2. юр. дяве (кьве терефди дувандалди са затIунин патахъай кьадай дяве).
СПОР I м 1. mübahisə, bəhs, höcət, deyişmə; 2. dava, çəkişmə, münaqişə; davalı iş, mübahisəli iş, məhkəmədə çəkişmə; ◊ спору нет söz yox, əlbəttə, şüb
Полностью »1. mübahisə, bəhs, höcət, deyişmə; 2.dava, çəkişmə, münaqişə, mübahisəli iş, məhkəmədə çəkişmə
Полностью »-а (-у); м. см. тж. спору нет 1) Словесное состязание при обсуждении чего-л., в котором каждая из сторон отстаивает своё мнение, свою правоту. Начать, затеять (разг.), вести спор. Научный спор. Учёные
Полностью »