СТУЛ

м (мн. стулья) 1. stul, kürsü; 2. мн. нет tib. qarnın işləməsi, mədənin işləməsi (pozulması); у больного сегодня не было стула xəstənin qarnı bu gün işləməmişdir; 3. xüs. altlıq (mexanizmdə, qurğuda və s.-də); ◊ электрический стул elektrik stulu (kürsüsü) (ABŞ-da ölüm cəzası aləti); сидеть между двух стульев eyni zamanda hər iki tərəfi razı salmağa çalışmaq.

СТУКОТНЯ
СТУЛИК

Значение слова в других словарях